مجله جهانی جراحی پلاستیک

مواد و روش‌ها: نمونه‌های بافت چربی از بیمارانی که تحت عمل جراحی بودند از بافت چربی زیر جلدی و نمونه‌های آمنیون از افرادی که تحت عمل سزارین بودند در شرایط استریل تهیه شد. بعد از مراحل جداسازی و کشت سلولی قدرت تکثیر و قابلیت زیست پذیری سلول‌ها با استفاده از تست MTT و DT بیان مارکرهای سطحی اختصاصی سلول‌های بنیادی مزانشیمی و بیان CD271 با استفاده از فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: نتایج حاصل از تست MTT و DT نشان دادند که قدرت تکثیر و قابلیت زیست پذیری در سلول‌های بنیادی مزانشیمی پرده آمنیون بیشتر از بافت چربی است. ارزیابی بیان مارکر های سطحی اختصاصی سلول‌های بنیادی مزانشیمی بیانگر این بود که CD44،CD105 با درصد بالایی در این سلول‌ها بیان می‌شود. بیان کم CD45،CD14 نشان‌دهنده عدم وجود سلول‌های خونی بود. همچنین نتایج ما نشان داد که CD271 در سطح سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت چربی و پرده آمنیون بیان نمی‌گردد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سلول‌های بنیادی مزانشیمی پرده آمنیون، یک منبع سلولی با قدرت تکثیر بالا، ارزان و سهل‌الوصول است که با سلول‌های بنیادی چربی برابری می‌کند و همچنین CD271 مارکر مناسبی برای شناسایی سلول‌های بنیادی مزانشیمی از پرده آمنیون و بافت چربی نمی‌باشد.